حوزه علمیه فاطمیه(علیها سلام) خورموج
این وبلاگ متعلق است به حوزه علمیه خواهران فاطمیه خورموج،
لطفا جهت انتشار فرهنگ ناب تشیع ما را از نظرات سازنده خویش بهره مند سازید.
«یا علی»
این وبلاگ متعلق است به حوزه علمیه خواهران فاطمیه خورموج،
لطفا جهت انتشار فرهنگ ناب تشیع ما را از نظرات سازنده خویش بهره مند سازید.
«یا علی»
دل من گم شد…
اگر پيدا شد،
بسپاريد امانات رضا(ع)
و اگر از تپش افتاد دلم،
ببريدش به ملاقات رضا(ع)
از رضا خواسته ام تا شايد،
بگذارد که غلامش بشوم…
همه گفتند محال است ولی…
دلخوشم من، به محالات رضا(ع) …
مدرسه علمیه فاطمیه(سلام الله علیها) خورموج، اردوی زیارتی - سیاحتی مشهد مقدس را به مناسبت میلاد حضرت منجی (عج الله تعالی فرجه الشریف) ازتاریخ 91/4/11 لغایت 91/4/20 برگزار نموده است.
جزئیات خبر انشاءالله در روزهای آینده منتشر خواهد شد.
آنگاه که تنها شدی و در جست جوی یک تکیه گاه مطمئن هستی ،بر من توکل نما .(نمل/79 )
آنگاه که نا امیدی بر جانت پنجه افکند و رها نمی شوی ، به من امیدوار باش. (زمر/53 )
آنگاه که سرمست زندگی دنیا و مغرور به آن شدی ،به یاد قیامت باش. (فاطر/5 )
آنگاه که دوست داری به آرزویت برسی ، به درگاهم دعا کن تا اجابت نمایم.(غافر/60 )
آنگاه که در پی تعالی و کمال هستی ، نیتت را پاک و الهی کن . (فاطر/29-30 )
آنگاه که دوست داری کسی همواره به یادت باشد،به یاد من باش که من همواره به یاد تو هستم.(بقره152 )
آنگاه که دوست داری با من هم سخن شوی ، نماز را به یاد من بخوان. ( طه/14 )
آنگاه که روحت تشنه نیایش و راز و نیاز است ، آهسته من را بخوان. (اعراف/55 )
آنگاه که شیطان همواره در پی وسوسه توست ، به من پناه ببر.(مومن/97 )
آنگاه که لغزش ها روحت را آزرده ساخت ، در توبه به روی تو باز است . (قصص/67 )
می دانم هراز گاهی دلت تنگ می شود. همان دلهای بزرگی که جای من در آن است.
آنقدر تنگ میشود که حتی یادت می رود من آنجایم. دلتنگی هایت را از خودت بپرس.
و نگران هیچ چیز نباش…!
هنوز من هستم….
هنوز خدایت همان خداست…!
هنوز روحت از جنس من است!
اما من نمی خواهم تو همان باشی! تو باید در هر زمان بهترین باشی.
نگران شکستن دلت نباش! میدانی؟ شیشه برای این شیشه است چون قرار است بشکند.
و جنسش عوض نمی شود … و میدانی که من شکست ناپذیر هستم …
و تو مرا داری … برای همیشه!
چون …
هر وقت گریه میکنی دستان مهربانم چشمانت را می نوازد …
هر گاه تنها شدی، تازه مرا یافته ای …
هرگاه بغضت نگذاشت صدای لرزان و استوارت را بشنوم…
صدای خرد شدن دیوار بین خودم و تو را شنیده ام! درست است مرا فراموش کردی!
اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!
دلم نمی خواهد غمت را ببینم … می خواهم شاد باشی … این را من می خواهم …
تو هم می توانی این را بخواهی. خشنودی مرا.
من گفتم : و جعلنا نومکم سباتا (ما خواب را مایه آرامش شما قرار دادیم).
و من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود …
نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد. شبها که خوابت نمی برد فکر می کنی تنهایی؟ اما، نه …
من هم دل به دلت بیدارم! فقط کافیست خوب گوش بسپاری…!
و بشنوی ندایی که تو را فرا می خواند به زیستن! پروردگارت … با عشق!
خداوند… بی نهایت است و لامكان و بی زمان
اما به قدر فهم تو كوچك می شود!
و به قدر نیاز تو فرود می آید..
و به قدر آرزوی تو گسترده می شود..
و به قدر ایمان تو كارگشا می شود..
ناامیدان را امید می گمگشتگان را راه می شوددر تاریكی ماندگان را نور می شود
خداوند همه چیز می شود همه كس را…
به شرط اعتقاد
به شرط دل پاكی
بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا
و مغزهایتان را از هر اندیشۀ خلاف
و زبان هایتان را از هر گفتار ناپاك
و بپرهیزید از ناجوانمردی ها و ناراستی ها و نامردی ها
و چنین كنید تا ببینید خداوند چگونه
بر سر سفرۀ شما با كاسه ای خوراك و تكه ای نان می نشیند
و در كوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند
مگر از زندگی چه می خواهید كه در خدایی خدا یافت نمی شود؟
ملاصدرا
عمر يکي از نعمت هاي بزرگ خداوند است که مي توان از هر لحظه ي آن بيشترين بهره را برد، و از ميان آن، فصل جواني که بهار عمر محسوب مي شود ارزش ويژه اي دارد. بذر تمام کمالات در جواني کشت مي شود. در اين فصل، انسان آماده ي پذيرش علم و هنر و خوبي و زيبايي است. فصل جواني در ميان دو ناتواني قرار گرفته: ناتواني خردسالي و ناتواني پيري. قرآن مي فرمايد: خداوند شما را از ناتواني آفريد، و پس از ناتواني شما را به نقطه ي قوت رساند، و پس از آن باز هم به ناتواني و پيري خواهيد رسيد.(1)
جواني، نقطه ي قوت عمر انسان است که دو طرف آن را ضعف و سستي پوشانده است. خوشا به حال کسي که ارزش اين نقطه ي قوت را بداند و از آن بيش ترين محصول را برداشت کند.
در احاديث، به استفاده ي بهينه از جواني سفارش شده است. از دست دادن دوران جواني، غم و اندوه و پشيماني هاي بسيار در پي دارد. امام علي عليه السلام مي فرمايد: دو چيز است که کسي قدر آنها را نمي شناسد مگر آن گاه که آنها را از دست بدهد: جواني و تندرستي.(2) جواني به قدري ارزشمند است که رسول خدا صلي الله عليه واله فرمود: در روز قيامت، پيش از آن که انسان قدم از قدم بردارد، از چهار چيز از او سؤال مي شود: … درباره ي جواني او مي پرسند که چگونه آن را فرسوده ساخت؟(3) نيز فرمودند: پنج چيز را پيش از آن که از دست برود قدر بدان:… جواني ات را پيش از اين که پير شوي.(4)
نيز فرمود: خداوند فرشته اي دارد که هر شب فرود مي آيد و ندا مي کند: اي بيست ساله ها جديت کنيد و براي آخرت خويش تلاش نماييد.(5) کمتر کسي است که در دوران پيري تأسف بر جواني از دست رفته نخورد. اميد است جوانان عزيز پيش از آن که گرفتار تأسف بيهوده شوند، تا فرصت دارند از نيرو و استعدادهاي سرشار خود بهتر و در جهت صحيح بهره گيرند؛ زيرا در فصل جواني، زمينه ي پيشرفت آماده است و اتلاف وقت، از دست دادن فرصتها و به کار نگرفتن توانمندي ها و استعدادها، خسارت جبران ناپذيري را به دنبال خواهد داشت. کاميابي و موفقيت در زندگي و عزت و سربلندي هميشگي، در گرو استفاده ي خوب از جواني است. پس ضرورت دارد که جوانان هر از چند گاهي به اوضاع کنوني خود نظر بياندازند و اهداف، تفکرات و انديشه هاي خود را مورد بازنگري قرار دهند.
پی نوشت
1- سوره ي روم، آيه 54.
2 - غرر الحکم، حديث، ج 1، ص 343.
3 - بحارالانوار، ج 7، ص 258.
4 - همان، ج 68، ص 180.
5- مستدرک، ج 12، ص 157.
برگرفته از کتاب” جوان موفق” ،نوشته عباس رحيمي
tebyan.net